ايران بزرگ شايسته چنين مقاومتي است

ايران بزرگ شايسته چنين مقاومتي است

نويسنده: وكيل عبد المجيد محمد     abl.majeed.m@gmail.com

مراسم سالانه مقاومت ايران در ویلپنت؛ امسال با چند ويژگي برجسته برگزار شد که آنرا از گردهمآيي سالهاي گذشته متمايز مي كند. در رأس اين ويژگيها بايد به انتقال بزرگ و پر ريسك همه مجاهدين از زندان ليبرتي در عراق به آلباني ياد كرد. عملياتي پر ريسك كه دوستان و ياران مقاومت ايران از آن بسيار خوشحال و مغرور و متقابلا دشمن غدار يعني رژيم پليد آخوندي و دم و دنبالچه هايش از آن ناخرسند و كف بردهان شدند. به همين خاطر شور گردهمآيي امسال در لحظاتي بود كه خانم مريم رجوي بر روي سن حضور يافت و در انفجار شادي و كف زدنهاي حاضران در سالن بسيار بزرگ ويلپنت را با جمع مجاهدان مستقر در آلباني بصورت زنده و از طريق ويدئو اعلام كرد. حضوري بسيار معنادار؛ امري كه طي ساليان گذشته بدليل توطئه هاي كثيف رژيم پليد آخوندي و همكاري همه جانبه دست نشاندگان عراقيش امكانپذير نبود. واقعيت اين است كه در ویلپنت امسال هر فریاد آزادیخواهی نه در یک، که به نیابت از مجاهدان مستقر در آلبانی در «هزاران» ضرب شده بود. حاضران و شاهدان ویلپنت تمام قد در برابر غول ارتجاع ایستادند و مهمترین صحنه رزمي و سیاسی عليه استبداد و ارتجاع را آرایش دادند. پيام متمايز ویلپنت امسال به جهانیان اين بود که ما تمام قد و مصمم هم‌چنان ايستاده ايم.

اين پيام نه تنها توسط خانم رجوي، كه توسط بسياري از سياستمداران و شخصيت هاي بين المللي حاضر در گردهمآيي كه از گذشتهها با مجاهدين آشنايي دارند نيز بنحوي بسيار گويا بارز و آشكار گرديد. از جمله سناتور توريسيلي كه از ياران قديمي مقاومت ايران است در اين رابطه گفت:
 

در مقابل من، بزرگترین گردهمایی ایرانیان در سراسر جهان قرار گرفته که امروز صبح بیدار شدند در حالیکه آزادانه نفس می‌کشند، آزادانه صحبت می‌کنند، آزادانه دعا می‌کنند و آزادانه زندگی می‌کنند. این مایه افتخار من است که با شما باشم.
مایه خوشوقتی من است که در خدمت شما باشم... ای کسانی‌که دوران اشرف را سپری کردید و در لیبرتی جنگیدید، شما هم‌اکنون نوک پیکان (مبارزه) در آلبانی هستید. دعاها و امید ما به شماست که ملاها را نابود کنید و یک ایران آزاد را بنا کنید...

شهردار سابق نيويورك، رودي جولياني، كه به گفته سناتور توريسلي نام او در آمريكا مترادف با مبارزه عليه تروريسم است خطاب به ايرانيان حاضر در گردهمآيي چنين گفت:

کار ما این نیست که روی تغییر رژیم در ایران تأثیر بگذاریم، چرا که این اتفاق خواهد افتاد؛ بلکه باید کاری کنیم که همین الآن محقق شود. در دوران حیاتمان، تا بتوانیم سال دیگر جشن بگیریم؛ بتوانیم در ایران جشن بگیریم و بتوانیم در سراسر جهان جشن بگیریم، به‌خاطر یک ایران آزاد بر اساس اصولی که شما و من و کشورهایمان در آن مشترکند. ما یک آلترناتیو داریم؛ نه تنها تغییر رژیم را داریم، بلکه یک آلترناتیو داریم و این آلترناتیو شما هستید. این یک آلترناتیو دموکراتیک است، یک نیرو برای تغییر، به‌خوبی سازمان‌یافته، برخوردار از حمایت مردمی و یک شبکه وسیع از حامیان و به همين خاطر است که چقدر رژیم ایران از سازمان مجاهدین وحشت دارد؛ چون شما قدرت‌مند هستید... 

سناتور آلن نری - رئیس کمیته فرانسوی برای ایران دموکراتیک در قسمتي از سخنراني خود گفت: من در این‌جا به نام همه آنهایی سخن می‌گویم که از مدافعان و حامیان تاریخی جنبش شما بودند؛ ژان پیر بکه، فرانسوا کولکومبه، ایو بونه، اسقف ژاک گایو، آقای ژیل پاروئل و شهرداران منتخب متعددی که در میانشان ژان فرانسوا لوگاره، ژان پیر مولر و همه منتخبینی هستند که در این‌جا حضور دارند و به‌دلیل کثرتشان نمی‌توانم همه آنها را نام ببرم. این کثرت البته نشان سرحالی جنبش ماست... 

در نقطه مقابل اين اعتلاء و بالندگي و شور و نشاط مقاومت، رژیم آخوندی استیصال و درماندگي خود از رشد و اعتلای مقاومت مردمی ایران به‌عنوان تنها هماورد خودش را به نمايش گذاشت. از جمله روزنامه حكومتي جوان وابسته به سپاه پاسداران روز 6 جولاي چنين نوشت:

«... چرا دستگاه دیپلوماسی کشور بر اساس وظایف مصرح شده خود، زمان سفر وزیر امور خارجه به فرانسه را در «بدترین زمان ممکن» تنظیم و پس از اظهارات ضدایرانی مقامات کشورهای مختلف از جمله فرانسه در این نشست موضعی نرم و نه همسطح با اقدام دولت فرانسه اتخاذ می‌کند؟».

«بدترين زمان ممكن» اشاره اي است به سفر وزير خارجه آخوندها به فرانسه كه روز قبل از گردهمآيي عظيم ايرانيان، در تاريخ 30 ژوئن، انجام شد. بنحوي كه شريعتمداري نماينده خامنه اي در روزنامه دولتي كيهان در اين رابطه نوشت:

«... خودداری دولت فرانسه از صدور بیانیه درباره ملاقات ظریف با امانوئل ماکرون و حتی امتناع از اعلام خبر این ملاقات، با انگیزه تحقیر دولت ایران صورت پذیرفته بود...»

البته آنچه كه ذكر شد، فقط اشاره اي و نوكي از يك كوه عظيم است كه در اقيانوس بحرانهاي دروني رژيم آخوندي نهفته و مخفي شده است. بي جهت نيست كه مريم رجوي در سخنان خود با قاطعيت و با ايمان گفت: آفتاب تغيير بر ايران تابيده است. شمس التغيير أشرقت على ايران...